DEARG-RUAṪAIR ĊONAILL ĊEARNAIĠ 89

  “Uċ! Uċ!” ar Conall, “is goirt doiliġ liom-sa an scéal
soin;  do gonaḋ mo ċroiḋe im’ ċliaḃ leis,” agus aduḃairt:

Goirt roṁ-ġaoṫ géar rom-ġonaḋ
  Ár n-olc áḋḃail;
Cú ċaoṁ Ċulainn díon óg Ulaḋ
  Ní liom-sa naċ goirt



V

DEARG-RUAṪAIR ĊONAILL ĊEARNAIĠ

ar ḟearaiḃ éireann ag báis ċon ċulainn orṫa

  Dála Ċonaill Ċearnaiġ mic Aiṁeirġin mic Ċaistrillsiġ
mic Ċais mic Ḟaċtna mic Ċapa mic Ġionga mic Ruaiḋrí
Ṁóir ó ráiḋtear Clanna Ruḋraiġe de ṡlioċt Ír ṁóir mic
Ṁileaḋ.  Ar dteaċt ó’n eaċtra ḋó agus mar fuair scéala
marḃṫa Con Ċulainn ó Leaḃarċoim, is ró-ḋoilġeasaċ do ġaiḃ
an scéal soin ċuige;  agus níor ḃ’iongnaḋ soin, óir ba hiad
dís inġean Ċaṫḃaid draoi .i. Deiċne agus Fionnċaoṁ ba
ṁáiṫre do Ċoin Ċulainn agus do Ċonall Cearnaċ.
  “Gaḃtar mo ċarbad agus m’eiċ,” ar Conall, “go
ndeaċad d’ḟios cá líon d’ḟearaiḃ Éireann do ḃí ag marḃaḋ
mo ḋalta agus mo ċaoin-ḃráṫar ar Ṁaiġ Muirṫeiṁne.”
  Do gaḃaḋ na heiċ agus do hinnleaḋ an carbad agus do
b’iad ainmneaċa na n-eaċ soin .i. an Deargḋrúċtaċ agus an
Caoinċeann Coṁḟada.  Lingeas Conall Cearnaċ i n-a ċarbad,
agus ṫáinig roiṁe go réim-ḋíreaċ, agus do ġaiḃ laige agus
anḃfainne é.  Ċuaiḋ ḋá dtrian a neirt agus a ġaisce uaiḋ,
agus do ġaiḃ fearg ainṁear é go dtug buille de’n ṫslait
eaċraḋ a ḃí i n-a láiṁ do’n Ċaoinċeann Ċoṁḟada gur torċraḋ
leis í ar an láṫair sin.  D’eiriġ Conall go haṫlaṁaċ a
haiṫle an eascair, agus do ḋíriġ an carbad ar an nDearg-
ḋrúċtaiġ, agus do ling féin uirṫe go deifreaċ.  Do b’é
sin an treas fear do rin marcaiġeact aen-eiċ ar dtúis i
nÉirinn .i. Luġ Láṁḟada i gCaṫ Maiġe Tuireaḋ, Cú Ċulainn i
Maiġ Muirṫeiṁne agus Conall Cearnaċ ar an nDearg-
ḋrúċtaiġ.