72 RUḊRAIĠEAĊT

go hiomlán.  Agus ó’s tusa ċeaduiġeas doṁ-sa dul i ndáil
ċaṫa le fearaiḃ Éireann agus draoiḋeaċt ċlainne Cailitinn,
raċad ann.”
  Is annsoin d’eiriġ Cú Ċulainn go hobann diṫionsaċ, agus
ag eirġe ḋó i n-a ṡeasaṁ ṫárla beann d’a ḃrat fá n-a ċosaiḃ
ionus go dtárla i n-a ṡuiḋe arís d’a aindeoin.  Aċt d’eiriġ
arís go prap tré ḃioḋgaḋ an ḃascaiḋ sin ar n-imḋeargaḋ
uime, agus do sceinn an dealg óir a ḃí i n-a ḃrat go ndeaċaiḋ
go fíor-ṁullaċ na rioġḃruiġne, agus ar ṫuitim anuas do’n
deilg arís do ċuiḋ tre'n-a ṫroiġ go talaṁ.  “Is truaġ
soin,” ar Cú Ċulainn, “is bioḋga dealg agus ní bioḋga brat,
agus is ag taḃairt roġa ḋoṁ-sa atá sé.”  Agus iarsoin ṫáinig
amaċ as an mbruiġin agus d’ḟógair do Laeġ mac Rianġaḃra
na heiċ do ġaḃáil agus an carbad d’inneall.
  Annsoin d’eiriġ Caṫḃaḋ is Geanann agus an ḃantraċt
uile i n-a ndiaiḋ, agus do ṁeasadar Cú Ċulainn do ċongḃáil
diġ níor ḟéadadar a ḟostaḋ ná a ṫoirmeasc go ndeaċaiḋ
ar an ngleann amaċ.  Do ḃíodar fir Éireann, ag feiṫeaṁ air
ann, agus mar do ċonnarcadar Cú Ċulainn do ṫógḃadar
trom-ġárṫa go hárd uaṫḃásaċ, agus do ċalaiḋ Cú Ċulainn
iad.  Is mór do taiḋḃsiġeaḋ dó an uair sin naċ facaiḋ roiṁe
riaṁ, agus d’aiṫin annsoin gur ċaill a ġeasa agus a ḃuaḋa
uille, agus do ḃíodar cáċ ag a ċeannsuġaḋ go nduḃairt
Caṫḃaḋ leis:
  “A ḋalta ionṁain,” ar sé, “fan ar mo ċoṁairle-se agus
ar ċoṁairle do leanáin agus na bantraċta indiu, agus
coiscfead-sa draoiḋeaċt ċlainne Cailitinn i mbáireaċ is ó
ḃáireaċ amaċ.”
  “A oide ionṁain,” ar Cú Ċulainn, “ní’l fáṫ ḃeiṫ ag
coimeád m’anma feasta, óir do ṫáinig mo ṡaoġal agus do
ċailleas mo ġeasa;  agus do ċeaduiġe Niaṁ dom dul i ndáil
ḃfear nÉireann, agus raċad ann.”
  Iarsoin ṫáinig Niaṁ i láṫair agus do rug ar ċaol ċoim air,
agus aduḃairt:  “Is truaġ soin, a Ċú Ċulainn ṁ’anman,”
ar sí.  “Ní ṫiuḃrainn-se an cead soin duit ar ór an doṁain;
agus ní mé do ċeaduiġ duit dul ann aċt Baḋb inġean Ċailitinn
do ċuaiḋ im’ rioċt-sa dod’ ṁeallaḋ;  agus fan-se agam-sa,
a ċara agus a ċaeṁ-leanáin,” ar sí.  Giḋeaḋ níor ċreid Cú
Ċulainn aon niḋ d’nduḃairt Niaṁ leis, agus d’ḟógair do
Laeġ mac Rianġaḃra na heiċ do ġaḃáil agus an carbad do