62 RUḊRAIĠEAĊT

cróḋa coṁmóra de na gaosadánaiḃ agus de na bolgánaiḃ
béice, de ḃarr na ruileógaiḋe agus de ḋuilleaḃar na
daraiġe.”
  Iarrsoin ṫug Meaḋḃ léi go tiġ Cruaċna iad, agus do
frioṫálaḋ iad do nuaḋ gaċ biḋ agus do ṡean gaċa diġe
gur ḃa meiscṫe meiḋreaċ glóraċ iad, agus do ḃíodar trí lá
agus trí oiḋċe i gCruaċain.
  Is annsoin do tionólaḋ mór-ṡluaġ le hOileall agus le
Meiḋḃ agus le ċeiṫre ollċoige Éireann go Cruaċain, agus
do ċur Meaḋḃ teaċta go Luġaiḋ mac Conroi, agus ṫáinig
Luġaiḋ d’a hionnsuiḋe, agus do ḃí féin agus Meaḋḃ ag aiġneas
iomagallṁa le ċéile go nduḃairt Meaḋḃ:
  “A Luġaiḋ,” ar sí, “an ḃfuil ḟios agat cia do ṁairḃ
t’aṫair?”
  “Atá ḟios agam,” ar Luġaiḋ, “gurab é Cú Ċulainn mac
Suḃaltaiġ do ṁairḃ é.”
  “Is fíor san,” ar Meaḋḃ, “agus ṫángadar clann Ċaili-
tinn ċuġam-sa anois d’éis an doṁain do ṡiuḃal ag foġluim
draoiḋeaċta is diablaiḋeaċta fá ċoṁair Ċon Ċulainn do
ṫuitim leó, óir ní ḃfuil triaṫ ná tiġearna, rí ná róḟlaiṫ i
gceiṫre ollċóige Éireann d’a raiḃ i n-aġaiḋ Ċon Ċulainn nár
ṫuig a aṫair no bráṫair a ċarad no a ċliaṁain le Coin Ċulainn
i gCaṫ ṁór-ṫána Cuailgne agus i ngaċ caṫ eile d’a dtárla
siad leis.  Gurab as soin is cóir díḃ-se mór-ṡluaiġ Éireann
do ṫionol agus dul d’a ionsuiḋe do ḋioġailt ḃur n-uilc agus
ḃur n-éagcóra ar Ċoin Culainn.”
  Do ġaiḃ Luġaiḋ do láiṁ ḃeiṫ i n-a ṫaoiseaċ no i n-a ċeann
feaḋma ar an sluaġ soin i gcoinne Ċon Culainn agus ṫáinig
Luġaiḋ roiṁe go rioġra Muṁain, agus do ċuir teaċta go
laoċraḋ Laiġean, agus ṫáinig ċuige Maicniaḋ mac Ḟinn agus
Conṁac mac Rosa, agus d’ionsuiġeadar Meaḋḃ, agus aduḃ-
airt Meaḋḃ:  “A Ṁaicnaiḋ agus a Ċonṁaic,” ar sí, “an
gcualaḃair clann Ċailitinn do ṫeaċt go hÉirinn?”
  “Ní ċualamair,” ar siad.
  “Ṫángadar go fiosaċ fáiḋeaṁail mór-ḋraoiḋeaċta,”
ar Meaḋḃ.  “Agus an ḃfuil ḟios agaiḃ cia ṁairḃ ḃur
n-aiṫreaċa?”
  “'Atá,” ar Maicnaiḋ, “óir is é Cú Ċulainn do ṁairḃ iad.”
  Do ċuir Meaḋḃ fios ar Earc mac Cairbre, agus ṫáinig