COṀRAC ĊON CULAINN IS FEIRDIA MIC ḊUḂÁIN 43

Fearġus:
Do b’ḟearr liom-sa ’ná a luaḋ,
A Ċu Ċulainn ċlaiḋiṁ ċruaid,
  Go mbéarṫá leat a ḟostaḋ
  Coscar Ḟeirdia ḋíomasaiġ.

Cú Ċulainn:
Do ḃeirim mo ḃriaṫar go mbáiḋ
Gion go mbí tusa ag iomarḃáiḋ
  Gurab mise ḃuaiḋfios de
  Ar ṁac Ḋuḃáin ṁic Ḋáire

Fearġus:
Má taoi-se ag taḃair do láiṁ
Coṁrac Feirdia ṁic Ḋuḃáin,
  Arm cruaiḋ agus éadaċ rinn
  Bíoḋ agat, a Ċu Ċulainn.

  Do ġluais Fearġus roiṁe iarsoin go naċ abraidís fir
Éireann go mba d’a mbraiṫ nó d’a dtréigean do ḃeaḋ sé
dá mbeaḋ ní ḃus sia ag agallaṁ Ċon Culainn.  Ceileaḃraid
d’a ċéile, agus ṫáinig Fearġus roiṁe go dún agus go long-
ṗort ḃfear nÉireann ṫar ais.
  Dála Feirdia, ráinig roiṁe d’a longṗort féin mar a 
riaḃ a ṁuinntear agus d’innnis dóiḃ cuireaḋ agus ráiḋte
do ġaḃáil do Ṁeiḋḃ um coṁrac le Coin Ċulainn ar n-a
ḃáireaċ ag Áṫ an Ċoṁraic.  Níor ḃa suḃaċ a ṫeaġlaċ ḋe sin,
óir ba ḋearḃ leó an tan ċoṁraicfidís, ḋá uaiṫne áiġ is
iorġuile ḃfear nÉireann, go dtuitfeaḋ ceacṫar díoḃ nó go
dtuitfidís araon, agus dá mba ceaċtar díoḃ do ṫuitfeaḋ
gurab é a dtriaṫ agus a dtiġearna féin do buḋ ḋóiġṫiġe do
ṫuitim ann aṁail ba ḋóiġ leó san.
  Do ċodail Feirdia tosaċ na hoiḋċe sin go trom, agus ó
ṫáinig dereaḋ na hoiḋċe do luid a ṁeisce uaiḋe agus do
luid a ċodlaḋ ḋe, agus do ḃí ceist an ċoṁraic go mór air
agus aduḃairt le n-a ġiolla a eiċ do ġaḃáil dó agus a ċarbad
d’inneall dó.  Do ġaiḃ an giolla ag toirmeasc an tsiuḃail
uime, agus aduḃairt:  “Do buḋ fearra ḋúinn gan dul ann,
óir ní mó ṁolad díḃ é ioná ḋíoṁolas.”
  “Bí id’ ṫost, a ġiolla,” ar Feirdia, “óir ní ḃfuil feiḋm
ḃeiṫ ag toirmeasc an tsiuḃail seo umam.  Na geallta ṫugas
do Ṁeiḋḃ agus d’Oileall i ḃfiaḋnaise ḃfear nÉireann is