COGAR AN ḂEIṪIR
Ḃí beiɼt ḟeaɼ ag ſiuḃal tɼé ċoill uaigneaċ.
Ḃí a ḟioſ acu go ɼaiḃ dɼoċ-ainṁiḋṫe móɼa
ann. Ḋeineadaɼ maɼgaḋ le n-a ċéile go
gcoſnóċaidíſ a ċéile dá dtigeaḋ aon tóiɼ
oɼṫa.
Ba ġeaɼɼ guɼ ſiúd beiṫiɼ ċuċa amaċ a’
tiuġ na gcɼann. Ḃí duine acu éadtɼom
lúṫṁaɼ aguſ d’imṫiġ ſé ſuaſ cɼann maɼ
ḋéanfaḋ cat. Ḃí a ḟioſ ag an ḃfeaɼ eile
ná féadfaḋ ſé an beiṫiɼ do ṫɼoid i n-a aonaɼ.
Iſ é ɼud a ḋein ſé ná é féin do ċaiṫeaṁ aɼ
an dtalaṁ aguſ a anál do ċoimeád, maɼ
’ḋ eaḋ guɼ ċoɼpán é. Ḃí a ḟioſ aige ná
h-íoſfaḋ an beiṫiɼ aċ an ɼud a ṁaɼḃóċaḋ ſé
féin. Ṫáinig an beiṫiɼ i n-a aice. Ċuiɼ ſé a
ẛɼón ċun a ċluaiſe aguſ ċun a ḃéil.
Ċoimeád an duine a anál maɼ ḃí a anam aiɼ.
Ċeap an beiṫiɼ go ɼaib ſé maɼḃ dáiɼíɼiḃ,
aguſ d’imṫiġ ſé.
|
