A ṪÁINIG GO H-ÉIRINN           17

  Aſ ſan amaċ do ṫáinig dɼoċ-iontaoiḃ ag
an gceaṫɼaɼ aſ a ċéile.  Ċuiɼeadaɼ ſuaſ do
laḃaiɼt le ċéile aċ go h-anaṁ aguſ go
coſantaċ.  I ndiaiḋ aɼ ndiaiḋ do ḋɼuideadaɼ
ó ċéile.  Fé ḋeiɼe d’imṫiġeadaɼ a’ ɼaḋaɼc
a ċéile.
  Anſan do ṫáinig an león oɼṫa, aguſ do
ṁaiɼḃ ſé iad aguſ d’iṫ ſé iad aɼ a ẛáſtaċt,
i n-a gceann a’ſ i n-a gceann.

                        An Múine :

  Ní neaɼt go cuɼ le ċéile.
  Ní laige go ſgaipe.
  “ Tá duine ann iſ meaſa ’ná an t-áiɼſeóiɼ,
fíoɼ na Cɼoiſe idiɼ ſinn a’ſ é!  Iſ é ſin an
tiúſgalóiɼ.”
  Éiɼe i bpáiɼt - Éiɼe aɼ láɼ.


       NA FROGANA AG LORG RÍ

  Ḃí loċ bɼeáġ móɼ faiɼſing i láɼ maċaiɼe,
aguſ é lán ó ṫaoḃ taoḃ d’ḟɼoganaiḃ.
Fɼogana bɼeáġṫa ſleaṁne beaṫuiġṫe b’eaḋ
iad.  Ḃí cuid acu móɼ aguſ cuid acu
beag, cuid acu óg aguſ cuid acu cɼíona,
cuid acu buiḋe aguſ cuid acu cɼón.
Aċ, beag aguſ móɼ dóiḃ, buiḋe aguſ cɼón
dóiḃ, óg aguſ cɼíona dóiḃ, ní ɼaiḃ oiɼead
aguſ aon ḟɼog aṁáin acu go ɼaiḃ buaiɼt ná
bɼón ná eaſba ſláinte aiɼ.  Ní ɼaiḃ de
ġnó ná d’obaiɼ ná de ċúɼam oɼṫa, ó ṁaidin
go h-oiḋċe, aċ ḃeit ag ſnáṁ anonn ’ſ anall