EAĊTRA
AN
ḂARÚIN MUNCHAUSEN
|
AN STUIRM AGUS NA CRAINN CÚCUMAIR.
|
Nuaiɼ ḃíoſ im' ḃuaċaill, ſaɼ a ṫoſuiġ an ḟéaſóg ag fáſ
aɼ m'aġaiḋ, 'ſé ſin le ɼáḋ, an t-am naċ ɼaḃaſ im' ġaɼſún
ná fóſ im' ḟeaɼ, aċt idiɼ-eatoɼɼa, duḃɼaſ lem' aṫaiɼ guɼ
ṁaiṫ liom dul ag féaċaint an doṁain. Do ṫáɼla go ɼaiḃ
ſé féin ag dul go Céilon ċum cuaiɼd a ṫaḃaiɼt aɼ a uncal
a ḃí 'na ɼiaġalṫóiɼ aɼ an oileán ſan le moɼán bliaḋan,
aguſ ṫug ſé cead dom dul 'na ṫeannta.
Ċuiɼeamaɼ ċum ſeóil ó Amſteɼdam aguſ níoɼ ṫáɼla aon
ɼud guɼ fiú tɼaċt aiɼ ag gaḃáil ṫaɼ ſáile ḋúinn aċt aṁáin
go dtáinig ſtuiɼm ṁóɼ oɼainn. Ḃí an ġaoṫ ċoṁ láidiɼ ſin guɼ
ḃain ſí a lán cɼann móɼ toiɼteaṁail, idiɼ pɼéaṁaċa aguſ
uile, aſ an dtalaṁ. I n-oileán go ndeaġamaɼ i dtíɼ ann aɼ
loɼg ḃiḋ aguſ uiſge iſeaḋ ḃí na cɼainn ſin ag fáſ aguſ ḃí
|
|