A ṪÁINIG GO H-ÉIRINN       59

                 CIALL ĊEANAIĠ

  Ḃí búiſtéiɼ ag obaiɼ i n-a ẛiopa.  Ḃí caoɼa
aige ḋ’á ġeaɼɼaḋ ſuaſ.  Ḃuail ſé cɼoiḋe na
caoɼaċ laiſtiaɼ de aɼ ḃloc.  “ Béaɼfiḋ
gaḋaɼ éigin an cɼoiḋe leiſ,” aɼſa bean an
ḃúiſtéaɼa.  “ Ní’l aon ġaḋaɼ ann ċuige,”
aɼſan búiſtéiɼ.  D’ḟan an ſgéal maɼ ſin
aɼ feaḋ tamail.  Anſan, nuaiɼ a ḃí cúl an
ḃúiſtéaɼa leiſ an mbloc do ẛleaṁnuiġ gaḋaɼ
iaſaċta iſteaċ aguſ do ſgiob ſé an cɼoiḋe
leiſ.  Ní ɼaiḃ ſé aċ aɼ an dtaoḃ amuiċ de
ḋoɼuſ nuaiɼ a ċonaic an búiſtéiɼ é.  “ Bíoḋ
ſé agat ! ” aɼſan búiſtéiɼ.  “ Iſ ciall ċeanaiġ
dom é.  Ní ḃéaɼfiɼ-ſe ná do leiṫéid ceann
eile uaim.”

                      An Múine :

  “ Iſ feaɼɼ ciall ċeanaiġ ’ná ḋá ċéill a
múinteaɼ.”


    AN GAḊAR AGUS AN MAĊTÍRE

  Ḃí gaḋaɼ ag ḃálcaeɼaċt dó féin oiḋċe
ḃɼeáġ ſpéiɼ-ġealaiġe.  Do caſaḋ maċtíɼe
aiɼ.  Ḃí an gaḋaɼ go coṫuiġṫe láidiɼ ſleaṁ-
ain.  Ḃí an maċtíɼe go caol aguſ go lom
aguſ go h-ocɼaċ.
  “ Iſ móɼ an iongna liom,” aɼſan maċtíɼe,
“ tuſa ċóṁ beaṫuiġṫe aguſ miſe ċóṁ lom.
Iſ tɼeiſe aguſ iſ feaɼɼ ċun fiaḋaiġ me
ná ṫu, aguſ féaċ, iſ feaɼɼ a ċoṫuiġean tuſa
ṫu féin ’ná maɼ ḟéadaim-ſe mé féin do
ċoṫú.  Conuſ a ḋeinean tú é ? ”