A ṪÁINIG GO H-ÉIRINN           27

  AN T-AOḊAIRE AGUS AN ḞARAIGE

  Ḃí aoḋaiɼe ag aoḋaiɼeaċt i n-aice na faɼ-
aige lá bɼeáġ ſaṁɼaiḋ.  Ḃí an t-uiſge go ſáṁ
aguſ an ġɼian ag taiṫneaṁ anuaſ aiɼ.  Ḃí
long tamal amaċ aɼ an uiſge, aguſ a ſeólta
bɼeáġṫa geala uiɼṫi.  Ḃí an t-aoḋaiɼe ag
Féaċaint aɼ an uiſge aguſ aɼ an loing, aguſ
é ag maċtnaṁ.  Duḃaiɼt ſé leiſ féin, aſ a
ṁaċtnaṁ :  “ Imṫeóċad,” aɼ ſeiſean, “ aguſ
díolfad na caoiɼe ſeo aguſ ceanóċad ɼoinnt
meala aguſ cuiɼfad aɼ bóɼd loinge í aguſ
béaɼfad liom anonn taɼ faɼaige í, aguſ díol-
fad í ṫall aɼ a ḋá oiɼead aguſ ċoſnóċaiḋ
ſí anſo.  Anſan iſ geaɼɼ go mbeiḋ aiɼgead
mo dóiṫin agam, oiɼead aguſ ná beaḋ go
deo agam de ḃáɼ na gcaoɼaċ ſo.”  Do
ḋein ſé maɼ ſin.  Ní ɼaiḃ ſé aċ lá nú ḋó aɼ
an ḃfaɼaige nuaiɼ ’eiɼiġ ſtoiɼm aguſ ḃí an
long i ɼoċtaiḃ a báiṫte  Ċun na loinge
do ċoimeád aɼ ḃáɼ uiſge b’ éigean do’n
ḟuiɼean loinge gaċ a ɼaiḃ d’ ualaċ acu do
ċaiṫeaṁ amaċ fé’n bpoll.  Do caiṫead an
ṁil amaċ i dteannta na cod’ eile.
  Ṫáinig an long ſaoɼ.  D’iompuiġ an
t-aoḋaiɼe aiɼíſ aɼ an aoḋaiɼeaċt.  Dob ḟada
go ɼaiḃ tɼéad maiṫ caoɼaċ aiɼíſ aige, aċ
do ɼáiniġ go ɼaiḃ i gcionn aimſiɼe.  Do
ṫáɼla maɼ an gcéadna go ɼaiḃ ſé lá bɼeáġ
eile ſaṁɼaiḋ ag aoḋaiɼeaċt i n-aice na
faɼaige.
  Má ba bɼeáġ ḟéaċ ſí an ċéad uaiɼ ba ḋá
ḃɼeáġṫa ’ná ſan ḟéaċ ſí an daɼa h-uaiɼ.